Στις 23/1/2019 το νηπιαγωγείο μας θα επισκεφτεί την Αθήνα προκειμένου να παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση «Ως την άκρη του κόσμου».
Για την παράσταση, την αντιληπτική ικανότητα του παιδιού, τα νοήματα και τα μηνύματα του έργου, μίλησαν στον «Ριζοσπάστη» η Μαρία Παπαγιάννη, συγγραφέας του έργου, και ο Θάνος Μικρούτσικος, που συνέθεσε τη μουσική της παράστασης.
Πώς μπορεί κανείς να μιλήσει στα παιδιά για όσα συμβαίνουν καθημερινά γύρω τους; Πώς μπορεί μια παιδική παράσταση να ασχοληθεί με θέματα όπως ο πόλεμος, η προσφυγιά, ο ξεριζωμός, η απώλεια, το «ασυνόδευτο παιδί», και να μιλήσει κατευθείαν στην καρδιά του παιδιού, αλλά και του γονιού του; Η παράσταση «Ως την άκρη του κόσμου », που ανεβαίνει κάθε Σάββατο και Κυριακή στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη», τα καταφέρνει!— Πώς ξεκίνησε η ιδέα για τη συγγραφή του έργου;
Μαρία Παπαγιάννη: Ο σπόρος ήταν μέσα σε ένα βιβλίο – cd που είχαμε κάνει με τον Θάνο, με τίτλο «Λέγε ο ένας, λέγε ο άλλος». Συζητούσαμε πολύ συχνά την ιδέα να γίνει θεατρικό έργο. Οταν προτείναμε στην ομάδα «C for Circus», άρχισαν να ρωτάνε, να σκαλίζουν, να προτείνουν. Αποφασίσαμε τότε με τον Θάνο να αφουγκραστούμε αυτά τα νέα παιδιά. Αλλωστε και οι δυο αγαπάμε πολύ τις περιπέτειες.
Κουβεντιάζοντας λοιπόν άρχισε να γεννιέται η ανάγκη να γίνει η ιστορία πιο σύγχρονη, να μιλήσει για τις σημερινές δυσκολίες. Κι έτσι άρχισε να μεταλλάσσεται. Επιλέξαμε από το βιβλίο την ιστορία δύο παιδιών που έχασαν ό,τι πιο πολύτιμο είχανε. Μέσα στις σελίδες το πολύτιμο ήταν ένα αρκουδάκι. Τώρα; Οταν τα ασυνόδευτα παιδιά στη χώρα μας φτάνουν τις 4 χιλιάδες; Μήπως μαζί με το αρκουδάκι χάθηκε και το παιδικό δωμάτιο και το σπίτι, η μαμά, ο μπαμπάς, η χώρα;Συζητήσεις, φωτογραφίες, άρθρα, απόψεις… Είναι ωραίο να δουλεύεις με νέους. Ολοι μαζί λοιπόν, ο-μα-δι-κά όπως λέμε και στο έργο, αποφασίσαμε να μιλήσουμε για δυο παιδιά που συναντήθηκαν τη στιγμή που όλος ο κόσμος τους κατέρρευσε. Ξεκίνησαν από το μηδέν. Παρόλο που φοβούνται, παρόλο που συνέχεια κοιτάνε προς τα πίσω, προς τα εκεί που ήταν κάποτε η πατρίδα τους, αποφασίζουν να προχωρήσουν. Γιατί ο μόνος τρόπος να επιβιώσουν είναι να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους.